Kenmerkend in de ontwikkeling van Jaques Tange (1960) is de constante figuratieve lijn en de zich almaar uitdiepende evolutie van zijn werken. Geinspireerd door de verluchte handschriften uit de Middeleeuwen, creeert hij hedendaagse thema's die regelmatig terugkeren in zijn werk zijn man-vrouwrelatie, de stedelijke jungle en de isolatie van de mens.
Zijn werk neigt naar illusionisme door het bewust suggereren van een driedimensionale wereld, waarin stil verlangen en subtiele erotiek vaak een dominante plaats innemen, vrijwel altijd vergezeld van een zelfrelativerende knipoog. Jaques Tange exposeert in binnen- en buitenland en werd in de Kunstweek 2005/2006 door het publiek uitverkozen tot kunstenaar van het jaar.